कविता
न्याय कतै देखिन
अन्याय,शोषण,दमनले अड्डा जमाएको संसारमा न्याय,सत्य,स्वतन्त्रता कतै देखेन सयौं बालिका बलात्कृत भएका छन । न्याय नपाएकाहरु न्याय खोज्न हिडिरहेका छ्न। दानबहरु न्यायलयमा बसिरहे छन उनिहरु न्याय सुनाईरहेका छन। तर न्याय कतै देखिन ।
प्रेम गुमाएका प्रेमिका हरु प्रेमिका गुमाएका प्रेमहरु अन्तरजातीय सम्बन्धको कारण ज्यान गुमाए छन। मृतक परिवार न्याय खोजिरहेका छन दानबहरु न्यायलयमा बसिरहे छन उनिहरु न्याय सुनाईरहेका छन। तर न्याय कतै देखिन ।
जातीय,क्षेत्रीय,लैंगिक कारण पुजीवादीहरु अन्याय,अत्याचार,शोषण,दमन,गरिरहेका छन। मान्छे मान्छेमा स्वतन्त्रपुर्वक बाच्ने वातावरण छैन। के न्याय हराएकै हो त? न्याय कतै देखिन ।
सबै पावर र पहुँचका आधारमा काम गरिरहेछन। पीडित ले न्याय पाएका छैनन् दोषी मुक्त भएका छन। के साच्चै कानुन नभएकै हो त? कानुन ले छुत दिएकै हो त? न्याय कतै देखिन ।
जताततै शोषण,दमन,अन्याय,अत्याचार,मात्र देख्छु। असत्य,असभ्य,असामाजिक,मात्र देख्छु। उत्पीडित,पीडित मात्र देख्छु। न्याया खोजिका प्यासी मात्र देख्छु। म कतै भेटिन , न्याय कहाँ छ ? म कतै देखिन।
तथाकथित भ्रम,झुट मात्र छरिएका छन। भ्रष्टाचार र लूट मात्र गरिरहेछन। सत्य लाई पनि झुट साबित गरिरहेका छन। अधिकारका आवाजहरु दबाईरहेछन। दानबहरु न्यायलयमा बसिरहे छन। उनिहरु न्याय सुनाईरहेका छन। तर न्याय कतै देखिन ।
लेखक: सुशिल परियार अखिल ( क्रान्तिकारी) नवलपरासी जिल्ला संयोजक हुन् ।