कविता : समयमै समस्याको समाधान होस मन्त्री जू

सारै नै राम्रा छन् भन्छन् विमल प्रसाद श्रीवास्तव मन्त्री वै रो। वै रो व्यवसायीहरुलाई आयो नवीकरण गर्न सयको संख्याको पहिरो।।

सारै नै राम्रा मिलन सार अनुभवी मन्त्री भएका छन् अहिले वै रो। त्यसैले होला चारैतिर बाट आउँदैछ अब भन्छन् खुसीको ओइरो ।।

पक्कै पनि चारैतिर बाट खुसी आउँछ भन्दैछन् अब त सयमा सय। भन्दैछन् मन्त्री जू काम गरिदिन्छु संघ सँग सबै व्यवसायी मिलेर आउने भए।।

संघ सँग मिलेर सबै व्यवसायी गए तर गएन रे वै रो प्रगतिशील मंच! मेरो आफ्नै वादको प्र म छन् त्यसैले म आफै गरेर ल्याउछु भन्छ!

सबै नेपाली गरिब बराबर समान हुनुपर्छ भन्छ कि क्या हो साम्यवाद ! धनी हुन्छन् भन्ने डरले हो कि कोही विदेश जालस भन्छ चाडै गर याद!

बजेट भन्दा बाहिर भए रे कुन्नि किन हो तरकारी वाली र मेनपावर वाली! वैदेशिक रोजगारीलाई छोएन कस्तो अचम्मको बजेट आयो है यसपालि!

महिला वै रो व्यवसायीहरु पनि समस्या समाधान गराउन जागेका छन् भन्छन् जहिले। तिनले पनि प्रधानमन्त्री जू को ध्यानाकर्षण गराउदै निवेदन गरे भन्छन् सबले अहिले।

एकलौटी धरौटी बढाएर सयको सिन्डिकेट लगाइ दिए मन्त्री बिष्ट राजाले । तिनको पनि त मुल्यांकन गर्दैछ रे भन्छन् समय हिजोआजले।।

केही ठूला सिमित व्यवसायीका मात्रै कुरा सुन्थे पहिलेका मन्त्री बिष्ट। अहिलेका मन्त्री शालीन भद्र मिलनसार छन् लाग्छ आफ्नै जस्तै इष्ट।।

कोरोनाले थलापरेको छ वै रो व्यवसाय फिर्ता पाउ नगद धरौटी। राम्रो काम गरिदिनु होस् मन्त्री जू तपाईको नाउँ इतिहासले लेख्नेछ एकलौटी।।

वै रो संघले राम्रोसँग मन्त्री जू लाई बुझाएर दियो भन्छन् निवेदन। मन्त्री जू भन्दै हुनुहुन्छ गरिदिन्छु काम पर्खिनु होस् दुइचार दिन।।

कस्तो गणतन्त्र आयो मन्त्री पनि जाँचमा फेल भए ॠणात्मक सुन्नामा l अनलाइन बाट पढाइ गर्दैछन् रे फेरि मौका परिक्षा दिनलाई सानो झुन्डमा!

परिक्षा चाहिँ साह्रै नै कडा लिनु हुन्छ भन्छन् हाम्रा प्रधानमन्त्री जू। विद्यार्थीलाई मुस्किल पर्छ रे परिक्षामा मही पारेर निकाल्नलाई नौनी घिउ।।

कोरोनाको कहरले गर्दा सबै जनता सुत्केरी झैँ बस्दैछ्न् घर-घर। रेमिटेन्स बिना गरिबको चिसो चुलो जल्दैन निर्णय दिन विलम्ब नगर।।

यसपाली सारै राम्रा छन् रे वै रो बिभागका महानिर्देशक , सचिब र मन्त्री ! यो मेरो कुरा होइन पशुपतिनाथको मन्दिरमा कुनचाहिँले हो कुन्नि भन्थी।

सबैको ध्यान जाओस् एकपटक कतारको मेडिकल गर्ने क्युभिसी तिर। टेवल मुनि हात राखेर बसिरहन्छ भन्छन् किन हो जहिल्यै बरा!

धन्यवाद ।