“बर”
पिपलको मै हु एउटा बजोडी बर।
बुढेसकालमा एक अर्काको भर।।
उकालीमा जादा दाहिने मेरो घर।।
बायाँ नै हो जीवन सँगिनीको भर।
एकलकाँटे जीवन छ किन मेरो ।।
शीतलता मात्रै त लिन्छन् मेरो ।
नत मलाई कुनै इज्जत नै पो दिन्छन् ।।
मेरा बिम्बहरु बाट आनन्द मात्रै लिन्छन्।
मौकापरे हतियारले चोट मात्र दिन्छन् ।
सधैं बसिबसाउ नै छु बटुवाको आशमा।।
प्राण भरिदिएको छु दुःखीको सासमा।।
घरमै बाँधनी मात्र नै हो मेरो काम ।
छेकि दिन्छु मात्र टन्टलापुर घाम ।।
विश्राम लिन्छन् कति लासको साथमा ।
बटुवाहरु बस्दछन म सँग कति बास।।
उकालीमा हुन्छु दायाँ ओरालीमा बायाँ।
बराबरी नै बाडदछु शीतलता र माया ।
म बुढो बर हु सधैं हुन्छु पिपलुको साथ।।
चुडाइ मात्र लान्छ्न किन म बुढोको हात।
शिवजीले मात्र सम्झन्छन् कहिलेकाहीँ।।
रुद्री पूजा आदिमा मात्रै निम्ता मलाई ।
मौका हेरि बसेकाछौ टिप्न मात्र तलाई ।।
ढाक्रेहरु पनि सधैँ पर्दछ्न मेरो नै भर ।
जराहरु फिजाएर बसेको छु वरपर।।
वातावरण आजकल किन दूषित हुदैछ।
मानव जातीको मस्तिष्क किन रुदैछ।
धन्यवाद।
यो नेपाली भाषाको अनलाइन समाचार संस्था हो । 'थाहा अनलाइन' २०७३ साल देखि सञ्चालनमा छ ।
